خاطره ی بهترین روز زندگیم

بسم الله الرحمن الرحیم

خستمه ٬ تازه از بیرون اومدم . امروز بهترین روز زندگی من بود . نمی تونم هیچ وقت فراموشش کنم . روزی بود که حس کردم دوباره به دنیا اومدم  . فقط همین رو بدونید که امروز ٬ روز تولد عزیز ترین ٬ زیبا ترین و با محبت ترین فرد زندگی من بود . امروز ٬ روز تولد کسی بود که من همیشه آرزوی اینو داشتم که در کنارش باشم و بمونم که همواره احساس کنم که با خدای خودم هستم . کسی که من به خاطر اون ؛ نفس می کشم ٬ امیدوارم و بطور کلی زندگی می کنم . راحت بهتون بگم ؛ کسی که تونستم عشق ورزیدن رو از او یاد بگیرم . امروز ٬ روز تولد نامزدم بود . خاطره اش برام شیرینه ٬ می خوام براتون در چند قسمت تعریف کنم .

دیشب براش یه هدیه ی تولد گرفتم . نمی دونستم که از رنگ آبی خوشش میآد ولی امروز وقتی هدیه رو دید که با سلیقه ی خودم کادو کرده بودم ٬ کلی خوشحال شد . امروز  هم سر راه رفتم از یه گل فروشی که توی یه قضیه ای از یکی از دوستانم اونجا رو یاد گرفته بودم ٬ گل خریدم . مثل خودم عاشق رز و مریمه . اونجا گل هاشو می ذاره توی یه گلدون های قشنگ که خودش درست می کنه . 

ساعت ۱۰:۳۰ قرار بود برم دنبالش ولی نیم ساعت زود تر رسیدم . خوب نیم ساعت هم نیم ساعته . تعارف کردن که برم داخل ولی انتظار کشیدن رو دوست دارم . فقط این نوع انتظار رو می گم . دم در وایستی و منتظر همسرت باشی که با هم برین بیرون . در تموم لحظاتی که دم دری ٬ چشمات به در خونه دوختس که کی او رو می بینی . آه خدای من ٬ لذت این لحظه های شیرین رو به همه ی مجرد ها بچشون . ( آمین )

در خونه باز می شه ٬ او رو می بینی با یه کتاب در دست که برای تو آورده  ٬ به نشونه ی اینکه من همیشه برای تو احترام قائلم از ماشین پیاده می شی . سوار  که می شیم ٬ بوی خوش عطرش به مشامت می خوره . عطر شیرینیه . بعداً ازش که پرسیدم با صدای زیباش بهم گفت : « کنزو » . یادم می مونه چون تو رو به یادم میآره .

همسایشون دم در بود . با نگاهاش داشت هر دو تامون رو می خورد . طوری که اصلاً یادمون رفت که به هم سلام کنیم . بعد از اینکه از دیدرسش دور شدیم با هم دیگه همراه با خنده گفتیم : « سلام ٬ حالتون چطوره ؟ » 

من : « کجا بریم عزیزم ؟ »

نامزد من : « بریم یه جای سرسبز که بتونیم بشینیم با هم دیگه حرف بزنیم . » می دونستم که عاشق طبیعته .

من : « پیشنهاد می کنم که بریم چیتگر . هم نزدیکه هم می تونیم دوچرخه سوار شیم !!! »

رو به صورتم کرد و با همون نگاه معصومش بهم گفت : « خوب بریم ولی دوچرخه رو جدی می گید آقا مصطفی ؟ »

من : « چرا جدی نمی گم ؟ جدیه جدیه . »

سر ماشین رو گرد کردم به سمت پارک . از چیتگر خاطره ی خوش که ندارم هیچ ٬ یه خاطره ی بد هم دارم که اصلاً نمی خوام اون روز رو به یاد بیارم . خلاصه وارد پارک شدیم که برگشت بهم یه چیزی گفت که از خوشحالی خشکم زد  تا این حد که موندم چی بگم ...

ادامش رو ان شاء الله بزودی براتون تعریف می کنم . پس به امید دیدار .